در این مقاله از دیدگاه نشانه‌شناسی فرهنگی به بررسی روابط بین‌فرهنگی و نقش ترجمه

در این روابط و همچنین عملکرد ترجمه در فرایندهای جذب یا طرد جنبه‌هایی از فرهنگ‌های

دیگر خواهیم پرداخت. نشان خواهیم داد که پویایی فرهنگی محصول ارتباطات بین‌فرهنگی

است و ترجمه ساز و کار اصلی این گونه ارتباطات است. در جریان ترجمه است که فرهنگ‌ها

بر غنای یک‌دیگر خواهند افزود و در عین دیدار با دیگری فرهنگی خود را بازتعریف خواهند کرد.

عناصری از این دیگری را از آن خود می‌کنند، و عناصری را بیرون نگه می‌دارند و به این ترتیب می‌توانند

پویایی و سرزندگی خود را حفظ کنند، تاثیر بپذیرند و متفاوت باقی بمانند.