شغل وراقي هنر بسيار ظريفي منسوب مي‌شد و وراقان مي‌توانستند كاغذ را پوست كنند. زيرا كاغذ در ايام قديم هنري دستي بود كه خميرماية كاغذ را از ميان ورده‌هاي چوبي مي‌گذرانيدند و آن را تحت فشار به برگ‌ها تبديل مي‌كردند، به همين سبب اوراق كاغذ از نظر ضخامت يكسان نبود. وراقان اوراق كاغذ را پوست مي‌كردند و همه را از حيث ضخامت به يك ميزان در مي آوردند.

وراقان ورق‌ها را به اندازه‌هاي مختلف مي‌بريدند و كتاب‌ها براساس ورق‌هايي كه وراقان مي‌ساختند قطع و اندازه و شكل مي‌گرفت. البته چون كاغذ بسيار گران بود، وراقان اوراقي را به نحوي مي‌بريدند كه كمتر كاغذ مصرف شود.